Prezydencie, oddaj mój głos

Żeby chociaż udawał, że jest prezydentem wszystkich Polaków - żałują ci, którzy głosowali w ramach buntu na Andrzeja Dudę. Bo niektórzy już się tego wstydzą.

ALEKSANDRA GUMOWSKA

To był impuls - absol­went Politechniki War­szawskiej napisał tweeta, że żałuje swojego głosu na prezydenta Andrze­ja Dudę. Impuls pchnął też adwokata do wysłania listu do prezydenta, maturzy­stę do zaznaczenia braku poparcia na profilu prezydenta na Facebooku, a filolożkę i jej brata do założenia fan page’a: „Wstyd mi, że głosowałem na prezyden­ta Dude!!!” (pisownia oryginalna).

KTO SIĘ SPODZIEWAŁ

„Szanowny Panie Prezydencie! Od­bieram Panu głos, jakiego udzieli­łem Panu w dniu wyborów” - napisał w liście do prezydenta Andrzeja Dudy adwokat z Gliwic. - Można być obserwa­torem życia publicznego i stać z boku, ale w pewnym momencie to się z człowieka wylewa - mówi Robert Dopierała o po­wodach napisania listu.

Czarę goryczy przelała poranna infor­macja z 3 grudnia o odebraniu w nocy przez prezydenta ślubowań od wybra­nych przez nowy Sejm sędziów Trybu­nału Konstytucyjnego. Na godz. 11 jechał z klientem na rozprawę 130 km od Gli­wic. Klient prowadził, on pisał: „Jest mi wstyd, że w maju 2015 roku oddałem na Pana swój głos”. Po powrocie do kance­larii kończył: „Nie takiego Prezydenta

wybierałem, nie na taką Prezydenturę się godziłem, liczyłem, nie takiej Prezy­dentury oczekiwałem”. List przekazał sekretariatowi do wysłania i zasiadł do oglądania transmisji z obrad Trybuna­łu Konstytucyjnego, który właśnie roz­patrywał, czy poprzedni Sejm wybrał pięciu sędziów zgodnie z prawem: TK uznał, że trzech zgodnie z prawem i pre­zydent powinien ich niezwłocznie za- przysiąc, a dwóch - bezprawnie.

35-letni Dopierała nie należy do elek­toratu PiS. W wyborach parlamentar­nych głosował na Nowoczesną i PO. Na studiach należał do Sojuszu Lewicy De­mokratycznej, ale zniechęcił się do poli­tyki - jak mówi - panującą w niej obłudą.

Wątpliwości co do głosu oddanego na prezydenta Dudę zaczął mieć, kiedy pre­zydent nie odbierał ślubowania od pię­ciu sędziów wybranych przez poprzedni Sejm. Druga, już nie lampka, a lampa, jak podkreśla, zapaliła mu się, kiedy prezy­dent ułaskawił Mariusza Kamińskiego. - Nie można ułaskawić osoby, wobec której funkcjonuje domniemanie nie­winności - Dopierała podnosi głos i roz­poczyna wykład z prawa.

Znajomi śmieją się: „A nie mówili­śmy!”. - Teraz wydają się doskonały­mi obserwatorami życia - komentuje z przekąsem Dopierała. - Ale ja wtedy nie chciałem się odwoływać do uprosz­czeń, do stereotypów. Mój głos na kan­dydata Andrzeja Dudę traktowałem jako inwestycję. To człowiek inteligentny, prawnik, nikt się nie spodziewał, że nie będzie przestrzegał prawa - tłumaczy. Kiedy jego list opublikowały media, jed­ni gratulowali mu odwagi, inni ganili go za naiwność i brak wyobraźni,

- Nie dało się przecież założyć, że pre­zydent Duda będzie działał wbrew kon­stytucji - broni się mecenas.

Prof. Mikołaj Cześnik, politolog z Uni­wersytetu SWPS, zaznacza, że pewne rzeczy jeszcze miesiąc temu wydawa­ły się nieprawdopodobne. - Nikt się nie spodziewał, że rząd będzie blokował

publikację orzeczenia Trybunału Kon­stytucyjnego. Wydawało się, że skoro prezydent ma zaprzysięgać sędziów, to będzie to robił. Nie można dać w konsty­tucji uwagi, że jeśli nie zaprzysięgnie, to należy go odwołać.

Mecenas Dopierała pyta retorycznie:

- Jak ja i moi klienci czy ktokolwiek inny mamy się stosować do wyroków, skoro sam prezydent i rząd tego nie robią?

URABIANIE SYMPATYKA

Dla Małgorzaty Kos impulsem było orędzie prezydenta. Zdenerwowa­ła się, że nie wspomniał nawet o wyroku Trybunału. Że co, uznał, że może nikt nie

zauważy? - Stwierdziłam, że z jakiegoś powodu PiS się spieszyło z wyborem sę­dziów i przyjęciem ślubowania. Pojawił się niesmak. PiS dorwało się do władzy i jest zajęte tym, żeby zmienić wszystko, co wprowadziły PO i PSL, żeby zagrać im na nosie: „Tralalala, my teraz mamy wła­dzę”. A co PiS uchwali, prezydent podpi­sze, niezależnie, czy się zgadza, czy nie.

Kos, 26-letnia absolwentka filologii hiszpańskiej, co chwila śmieje się ner­wowo. Na prezydenta Andrzeja Dudę głosowała przecież z pełnym przekona­niem, choć w wyborach parlamentar­nych, również przecież z przekonaniem, głosowała na Zjednoczoną Lewicę. Jest za tym, żeby osoby homoseksualne mo­gły brać śluby i mieć dzieci, jest otwar­ta na świat, ale prezydent Duda nie wydawał jej się tu przeszkodą. Nie był mniejszym złem - powtarza dziś jakby z niedowierzaniem - był dla niej oczywi­stym wyborem.

Przypomina sobie, jak w kampanii do­bre wrażenie zrobiło na niej to, że kan­dydat Duda rozdawał rano kawę. Taki malutki, ale fajny gest. - Nabrałam się na ten jego populizm - przyznaje cicho.

- Teraz nazywam go Panem Wątpliwość. Po hiszpańsku „duda” to wątpliwość.

- Zupełnie kto inny prowadził kam­panię, a kto inny działa teraz w rządzie i podejmuje decyzje - nie dziwi się właś­ciwie prof. Mikołaj Cześnik. - Dzisiaj nie widać ani Beaty Szydło, ani Andrze­ja Dudy. Wygląda na to, że to był prze­myślany plan - posunąć się bardziej do środka, wziąć 2-3 min głosów wię­cej. Duda się do tego nadawał, pokazał, że PiS nie jest takie straszne, tak samo Szydło, a w trzecim rzędzie partii były czynione inne plany - tłumaczy. Nazy­wa to „urabianiem sympatyka” - żeby był przekonany, że wszystkie inne partie są skorumpowane, zacofane, dbają tylko o swoje stołki.

Nie wiadomo, ilu głosujących na pre­zydenta Dudę jest rozczarowanych. Nie ma jeszcze takich badań. Do profilu „Wstydzę się, że głosowałem na Dude!!!” założonego przez Małgorzatę i jej bra­ta dołączyło raptem 45 osób. Pojedyn­cze głosy pojawiają się w internecie. Ale Małgorzata chce wierzyć, że jest ich wię­cej. - Skąd ta cisza teraz na Facebooku? -  pyta. - Przed wyborami Facebook mia­łam zalany oczernianiem PO i gloryfi­kowaniem PiS. Teraz jest cisza. Może ludzie się wstydzą przyznać, bo inni będą się z nich śmiać: „Co ty, nienormalny by­łeś, jak krzyżyk stawiałeś?”.

Przy obiedzie rodzinnym (tata głoso­wał na Nowoczesną, mama na PO, brat na Kukiza) wpadła na pomysł, żeby ze­brać podpisy za odwołaniem prezyden­ta, ale potem przyszło otrzeźwienie, że to ten Sejm musiałby przyjąć, a jak PiS ma większość, to nic z tego nie będzie. Jarosława Kaczyńskiego się boi.

BUNT Z NIEWYPAŁEM

- Gdyby do wyboru był Bronisław Komorowski i Jarosław Kaczyński, to bez wątpienia głosowałbym na Komorowskiego - mówi Maciej Bar­szczewski, 26-letni absolwent Politech­niki Warszawskiej, blogujący o nowych technologiach. Do wybranego przez sie­bie prezydenta rozczarował się już dwa tygodnie po jego zaprzysiężeniu, kiedy ten zgłosił referendum w sprawie obni­żenia wieku emerytalnego, zniesienia obowiązku szkolnego dla sześciolatków oraz ochrony Lasów Państwowych.

Liczył na samodzielną prezydenturę.

- Zakładałem, że prezydenta nie da się odwołać, jak premiera czy ministra, więc przez pięć lat będzie mógł w spokoju bu­dować swój obóz polityczny.

W sondażu Millward Brown dla TVN i TVN24 z 3 grudnia 53 proc. ankietowa­nych uznało, ze prezydent nie jest w swo­ich decyzjach niezależny od Jarosława Kaczyńskiego.

Chciał jakichkolwiek zmian, ale prze­cież nie takich, jakie odbywają się te­raz. Chciał, żeby prezydentem nie był już Bronisław Komorowski, bo jak do gaf Komorowskiego dodać aferę podsłu­chową, to już wolał kogokolwiek innego.

- Można to nazwać buntem.

Chociaż jest mu teraz głupio. Wcześ­niej głosował zawsze na PO, w ostatnich wyborach na Nowoczesną. - Żeby cho­ciaż udawał, że jest prezydentem wszyst­kich Polaków, co wcześniej podkreślał. Komorowski, Kaczyński, Kwaśniewski utrzymywali chociaż tę fasadę. Zapra­szali przedstawicieli różnych partii.

Ze znajomymi przed wyborami nieco rozmawiali o polityce - ot, ja głosuję na Dudę, ja na Kukiza. Teraz nie rozmawiają.

NOCY KRYSZTAŁOWEJ NIE BYŁO

Sondaże z przełomu listopada i grudnia pokazują, że poparcie dla PiS nie spada. - Polacy lubią moc. Sku­teczność w działaniu politycznym jest w cenie - zwraca uwagę prof. Cześnik.

Nawet jednak w obozie PiS słychać krytyczne głosy. Rafał Ziemkiewicz w rozmowie radiowej przyznał, że pre­zydenta jest mu żal. - Na niego spada cały obciach za te nocne ślubowania sę­dziów Trybunału - mówił.

Maciej Pawlicki, publicysta „wSieci” i  działacz Stowarzyszenia „Stop banko­wemu bezprawiu” pytał: „Prezydencie, gdzie jesteś? Twoi urzędnicy wyrzu­cają do kosza społeczny projekt i przy­bierają bankierski ton” - bo prezydent obiecał, że trzy miesiące po zaprzy­siężeniu rozwiąże problem frankowiczów ustawą. Od tamtej pory jednak Pawlicki pisze, że „jest wola” i prace trwają.

Na profilu prezydenta pojawia­ją się pojedyncze głosy rozczarowa­nych. - Mężem stanu to by był, jakby jednak zawetował ustawę o Trybuna­le Konstytucyjnym PiS - stwierdza 18-letni Damian Drabina, który o swo­im braku poparcia dla działań w spra­wie Trybunału informował prezydenta na oficjalnym fan page’u Andrzeja Dudy na Facebooku. Bo generalnie to, jak pre­zydent prezentuje się w czasie podróży zagranicznych, nadal mu się podoba. Wybory prezydenckie były pierwszymi, w jakich brał udział. Ogląda, jak pod­kreśla - mimo całej niechęci - TVN24, a czyta tylko w internecie serwisy na- Temat.pl i wPolityce.pl, a czasem „Newsweeka”. Lubi mieć ogląd z każdej strony.

Nie jest zwolennikiem przesadnego strachu przed PiS. Jego zdaniem porów­nania do NSDAP i Hitlera są przesadzo­ne. - Jeszcze nie było Nocy Kryształowej stwierdza, a awanturę wokół spale­nia kukły Żyda we Wrocławiu uważa za medialną nagonkę. - Dobrze nie jest, ale tragedii nie ma. Tylko że to jest takie tro­chę działanie mafijne.

ŹRÓDŁO